2- قرآن که کتاب آسمانی مسلمانان است، عربی است. پس زبان عربی، زبان بین المللی مسلمانان است. تمام شئونات و احکام دینی – از تولد تا گور – باید عربی باشد تا این زبان بین المللی حفظ شود. مثل فارسی که زبان رسمی هر ایرانی است. این نکته در محاوره ها هم مطرح است. اگر در یک کشوری زبان بین المللی واحدی نباشد؛ مردم نمی توانند با یک دیگر ارتباط برقرار کنند. در باب تحصیل اگر یک زبان واحد در نوشتار نباشد؛ درب علم بسته می شود. اگر دستورات یک دین و مذهب به زبان واحدی صادر نشود؛ نشر و انتشار آن مشکل و درصد تحریف، بسیار بالا خواهد بود.

3- به اقرار همه زبان شناسان، زبان عربی از یک ظرافت و دقایق ادبی خاصی برخوردار است که سایر زبان ها این ظرافت را ندارند. پس زبان عربی بر سایر زبان ها یک برتری دارد. دین اسلام هم برترین ادیان است که با برترین زبان ها بیان شده است.

4- احکام الاهی دارای حکمت ها و ملاک ها هستند که مصالح و مفاسد، بر ملاکات بار می شود. آن حکمتی که در نماز است؛ با زبان عربی به دست می آید نه با ترجمه آن.

5- ترجمه در هیچ زبانی بیانگر کامل معنا نخواهد بود؛ مثلا کلمه حسن یعنی نیکو و زیبا. شما اگر کسی را آقای «زیبا» صدا بزنی ناراحت می شود. به خصوص در نماز با آن مضامین بلند و شیوا، ترجمه، گویای آن مضامین والا نخواهد بود. مثلا کلمه «الله» اسم خاص برای ذات خداست. به چه معنایی ترجمه شود تا معنی، کامل و دقیق باشد؟ رحمان یعنی بخشنده به مرمن و کافر، توجه به مؤمن و کافر در دادن سلامتی، رزق و ارسال رسل و. .. و کلمه رحیم یعنی کسی که در آخرت گناهان مؤمنین را می بخشد و فقط به مؤمنین عنایت دارد. در زبان فارسی شما فقط می گویید: «بخشنده». این ترجمه، گویای آن معنای بلند نیست.

5- اگر هر قومی با زبان خودش نماز بخواند امکان تحریف بسیار زیاد است. زیرا هر طایفه ای چیزی بر آن می افزاید و یا کم می کند و قابل تشخیص و پیگیری نخواهد بود.

6- هیچ قانونگزاری عمل به قانون و نحوه اجرای آن را به عهده مجریان نمی گذارد. این دلیل بر ضعف قانونگزار است. مثال: آیا معلم، در امتحان یک ماده درسی، دانشجویان را آزادگذاشته تا به هر زبانی که می خواهند جواب دهند؟ خداوند هم در عمل به شریعتش، زبان عربی را لحاظ کرده است.

7- اگر نماز به یک رویه و به یک زبان خوانده شود:

1- موجب وحدت می شود. هر قومی با هر نژاد و رنگی که دارند؛ به یک شکل نماز می خوانند. وحدت یک دین و بالتبع پیروانش به داشتن زبان واحد است. وحدت، قدرت و سازندگی می آورد.

2- موجب رقابت در افراد می شود که رقابت عامل پیشرفت است. اگر نماز با زبان های مختلف خوانده شود، نماز صحیح از نماز سقیم تشخیص داده نمی شود؛ تا رقابت ایجاد شود.

اما مضرات نماز به زبان مادری:

1- اگر هر قومی به زبان مادری خود نماز بخواند؛ موجب تعدد در نماز می شود. تعدد و اختلاف در نحوه اقامه نماز، بدبینی به وجود می آورد و هر قومی عمل قوم دیگر را باطل می داند. به عنوان مثال: تحمل این که عده ای دست باز و عده ای دست بسته نماز می خوانند؛ مشکل است. چون اختلاف در یک عمل عبادی است.

2- عدم اتحاد و عدم همدلی و صمیمیت. دیگر فارس زبان به عرب یا ترک اقتدا نمی کند و بالتبع به او اعتماد ندارد. با او مراوده نخواهد داشت و او را کافر و خارج از دین می داند.

3- هرج و مرج در عباداتی چون حج که یک عمل عبادی – اجتماعی است و یا نماز، در وقتی که به صورت جماعت برپا می شود. مثلا امام جماعت بگوید: «بحول الله» شما بگویید: «با نیروی خدا» این مسئله موجب کشمکش و نزاع می شود. مثلا عرب در هنگام تلبیه می گوید: «لبیک»؛ فارس زبان می گوید: «خدایا فرمان تو را اطاعت کردم»

4- هیچوقت نماز جماعت بین المللی و عمومی برگزار نخواهد شد. بلکه تمام نماز جماعت ها، کوچک، طایفه ای و قبیله ای خواهد بود. زیرا هیچ عربی به فارس و یا ترک زبان، اقتدا نخواهد کرد و بالعکس.

4- تعطیلی برخی احکام مثل امر به معروف و نهی از منکر. نمی شود تشخیص داد نمازی که فارس زبان و یا ترک زبان می خواند؛ کدامش درست است تا ارشاد و یا تحذیر شود؟

رسول خدا که پیام آور خدا است؛ نماز را به عربی خواندند و به عربی تعلیم فرمودند. روایاتی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله رسیده است که نماز باید به زبان عربی باشد:

1- به دلیل آیات «و ما اتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا» [2] «لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه»[3] اطاعت از پیغمبر واجب است و ایشان الگو هستند. ورسول خدا فرمودند: «صلوا کما رأیتمونی أصلی؛ نماز بخوانید؛ همچنان که من نماز می خوانم» [4]و پیامبر اکرم نماز را به عربی خواندند. پس بر ما هم واجب است؛ به ایشان اقتدا کرده و از ایشان تبعیت نمود و نماز را به عربی بخوانیم.

2- «و قال(ص) لا صلاة إلا بفاتحة الکتاب؛ نماز بدون سوره فاتحه، نماز نیست» [5] سوره فاتحه جزء قرآن و عربی است.

در روایت دیگری فرمودند: «قال رسول الله(ص) من صلی صلاة لم یقرأ فیها بفاتحة الکتاب فهی خداج یقولها ثلاثا؛ پیامبر سه مرتبه فرمودند: نماز بدون سوره فاتحه ناقص است.» [6]

3- مرد عرب بیابانی به همراه خود، سوسماری نزد پیامبر آورد و با خود گفت: اگر این سوسمار با ایشان سخن گفت؛ من ایمان می آورم. به حکم خداوند، سوسمار به یگانگی خدا و رسالت حضرت محمد (ص) اقرار کرد و مرد عرب اسلام را برگزید. رسول خدا بعد از دستوراتی به ایشان فرمودند:.. «وَ لَا یقْبَلُهُ اللَّهُ إِلَّا بِصَلَاةٍ وَ لَا یقْبَلُ الصَّلَاةَ إِلَّا بِقُرْآنٍ؛ خداوند دین بدون نماز را نمی خواهد و نماز بدون قرآن را قبول نمی کند»[7]

برای آگاهی بیشتر به مطلب زیر مراجعه کنید.

علت خواندن نماز با زدن عربی

پی نوشت ها: